تربیت کودکان به خصوص کودکانی که سالهای ابتدایی مدرسه را می گذرانند و تازه در جمع دوستان هم سن و سال خود قرار می گیرند بسیار اهمیت دارد. کودکی که از خانه راهی مدرسه می شود ، با مشکلاتی مانند جدا شدن از محیط امن خانوادگی، مواجه شدن با مقررات محیط مدرسه، روبرو شدن با نظم و ترتیبی که لازمه آموزش است و کوشش ذهنی ارادی در درک و فهم مطالب برای موفقیت روبرو می شود. برای اینکه کودک بتواند بهتر و راحت تر با این مشکلات مقابله کند و با شرایط مدرسه سازگار گردد ، لازم است که والدین برخی از راهکارهایی که در این بخش از
نمناک آورده ایم را انجام دهند.
به کودک خود اضطراب وارد نکنید:
بسیاری از کودکان که به والدین خود به خصوص مادرشان وابسته هستند ، با رفتن به مدرسه دچار
اضطراب می شوند و گریه می کنند. گاهی اضطراب در کودکان با علامت های جسمانی مثل دل درد یا سردرد و تهوع خود را نشان می دهد که حتما مورد بررسی قرار گیرد.البته با آشنایی کودک با محیط مدرسه و معلمان ، رفته رفته این اضطراب کاهش می یابد پس والدین باید در یکی- دو ماه نخست سال با نق زدن های کودک، ابراز دلتنگی کردن و بهانه جویی از اینکه نمی خواهد به مدرسه برود، کنار بیایند و با داستان تعریف کردن و قصه گویی یا دیگر روش های ارتباطی این حس را به فرزندشان بدهند که قرار است در مدرسه خیلی به او خوش بگذرد؛ دوست پیدا کند، چیزهای مختلف یاد بگیرد و با اولیای مدرسه اوقات خوشی داشته باشد.
(توجه کنید اگر مادر مضطرب و نگران باشد این حس را به کودک خود نیز منتقل می کند بنابراین مادران باید آرامش خود را حفظ کنند و با درمان اضطراب خود بتوانند به آرامش فرزندشان کمک کنند زیرا مادران مضطرب نمی توانند حس اینکه محیط مدرسه محیط خوب و امنی است را به کودک بدهند.)
اجازه نرفتن به مدرسه را ندهید:
گاهی کودک وابسته به مادر درخواست نرفتن به مدرسه را دارد اما مادر باید به او این اجازه را ندهد و به او بگوید مدرسه رفتن و نوشتن تکالیف ، وظیفه آنهاست مثل سر کار رفتن پدر و مادر و آشپزی کردن و تهیه غذا و خرید که وظیفه والدین است که با وجود خستگی باید انجام شود.
پرهیز از توصیه های اضطرابانگیز کودکان مدرسه ای:
مادران نباید دائما به کودک خود هشدار دهند و به او بگویند در مدرسه به چیزی دست نزند چون مریض خواهد شد و یا مواظب خودت باش و اگر کسی عطسه کرد از او دور شو. این گونه هشدارها سبب می شود به کودک این حس منتقل شود که مدرسه محیط ناخوشایند و آلوده ای است و مثل خانه نیست و بد است.
انجام ندادن تکالیف بچه ها از نکات تربیت کودکان مدرسه ای:
اگر فرزندتان از شما خواست که تکالیفش را انجام دهید هرگز این کار را نکنید اما هنگام انجام تکالیف کنار او باشید تا بتوانید از همان آغاز عادات مطالعه ای کودک را نیز نظر بگیرید و متوجه مشکلات او شوید. حضور شما به کودک کمک می کند تکالیف را بهتر انجام دهد و درس ها را بهتر بیاموزید.
اگر کودک شما دبستانی و کم سن و سال است برای انجام تکالیف در جای مشخص به او سخت نگیرید و اجازه دهید او تکالیف خود را در مکانی نزدیک به شما مانند میز آشپزخانه یا اتاق نشیمن بنویسد و هر چند وقت یک بار سری به کودک بزنید تا انجام تکالیف را کنترل کنید اما هنگام نوشتن تکالیف وسایلی مانند تلفن، تلویزیون و رایانه باید از کودک دور باشد تا حواس کودک را پرت نکند.اگر شاغل هستید و زمان آمدن کودک از مدرسه منزل نیستید ، از قبل محیط مناسبی برای مطالعه او فراهم کنید و هر شب به تکالیف او رسیدگی کنید و آنها را بررسی نمایید.
توصیه های مفید به والدین :
- اگر فرزند شما نمره ای کم بگیرد به او القا نکنید تو کم هوشی و یا مغزت نمیکشد باید روش های ایجاد انگیزه و پیشرفت را یاد بگیریم و او را یاری نماییم.
- بدون اجازه کیف کودکتان را بازرسی نکنید و اگر میخواهید نمره او را ببینید از او اجازه بگیرید.
- به فرزندتان اعتماد کنید.
- کودک خود را تشویق نمایید اما نباید تشویق بیش از اندازه باشد زیرا هم بی ارزش می شود و در همه کارها کودک انتظار تشویق خواهد داشت.
- استفاده از وسایل کمکی و بازی های فکری مثل چرتکه ،بازی الفبا و غیره برای یادگیری بهتر توام با بازی بسیار مفید است.
