کودک منزوی کودکی است که نمی تواند با اطرافیان خود به خوبی ارتباط برقرار کند و به همین دلیل از آن ها فاصله می گیرد. این دسته از کودکان از اعتماد به نفس پایینی برخوردار هستند که علت آن نوع رفتار والدین و فرزندپروری اشتباه آن ها است.
نشانه های کودک منزوی چیست؟
چرا کودکان دچار انزواطلبی می شوند؟ چگونه می توان کودکان را از دنیایی تنهایشان خارج کرد؟ تمام این سوالات برای والدینی ایجاد شده است که دارای کودک منزوی هستند و این موضوع در آن ها نگرانی های زیادی را ایجاد می کند. مهم ترین نشانه ای که می توان در این کودکان مشاهده کرد غمگین بودن در خود فرورفتگی است این کودکان به دیگران نزدیک نمی شود و در جمع از افراد فاصله می گیرند. طبق نظرات بسیاری از روانشناسان علت های متعددی برای انزواطلبی در این افراد وجود دارد که باید مورد بررسی قرار بگیرد و با پی بردن به این علت ها می توان راهکارهای اصولی پیشنهاد کرد.
نحوه رفتار صحیح با کودک منزوی
با توجه به اینکه نوع برقراری روابط کودکان از همان ابتدا دارای اهمیت است و شکل دهنده روابط اجتماعی گسترده آن ها در آینده است می توان خاطر نشان کرد که انزواطلبی در کودک می تواند مسئله ای جدی برای بررسی و حل باشد. تحققات نشان می دهد که نوع روابط افراد می تواند تاثیرگذاری های مختلفی داشته باشد و بسیار در موفقیت آن ها تاثیرگذار است. در اینجا بهتر است به این نکته نیز توجه داشته باشید که کودکان به طور کلی اجتماعی یا گوشه گیر هستند که در ذات کودک نهفته است.
برخی از موارد ممکن ست حساسیت های بیش از حد والدین موجب شود تا کودک خود را منزوی تلقی کنند و این به دلیل عدم آگاهی از ویژگی های کودک منزوی است. اما باید بیان کرد که کودک به طور معمول به دلیل خجالت یا کمرویی ممکن کمی در برقراری رابطه خود تردید کند و این به معنای انزواطلبی او نیست. در صورتی که کودکان منزوی توانایی برقرار رابطه با دیگران را ندارد و در تمام شرایط و موقیعت ها خود را از دیگران دور نگه می دارند.
پی بردن به نشانه های انزوا:
با عنایت به توضیحات فوق بهتر است برای تشخیص این مشکل در کودکان و درمان آن به روانشناس و مشاوره در این زمینه مراجعه کنید تا به درستی این نشانه ها را در کودک شما تشخیص دهد و راه های درمانی مناسب ارائه دهد. اگر کودک شما دارای وابستگی بیش از حد به شما است، دچار ترس و عدم اعتماد به نفس است، در منزل کمتر بازی می کند و کمتر حرف می زند می توان نشانه هایی از انزواطلبی را در او مشاهده کرد.
یکی از روش های جالب در این زمینه که بسیاری از روانشناسان از آن استفاده می کنند و کمک می کند تا روحیات کودکان را با رنگ های به کار برده در نقاشی اش بشناسید استفاده از روانشناسی رنگ در کودکان است.
درک کردن کودک:
نباید در مواجه با کودک منزوی او را تنبیه و تحقیر کرد بلکه باید به این امر پی برد که کودک به دلیل مشکلاتی دچار این رفتار است بنابراین سعی کنید بیشتر او را درک کنید و با محبت و تشویق بیشتر او را وارد جمع کنید.
تشویق کردن:
شرایط های مختلفی را برای کودک ایجاد کنید تا جذب دوستان و همسالان شود همچنین می توانید بازی های جذب کننده را برای تحریک او در برقراری ارتباط با دوستان تهیه کنید. در اینجا برای حفظ این رفتار باید او را تشویق کنید تا از برقراری رابطه با دیگران بیشتر احساس خوشحالی و موفقیت داشته باشد.
رابطه خود را با کودک تقویت کنید:
یکی دیگر از راهکارهای مقابله با کودک منزوی برقراری ارتباط والدین با کودک است باید سعی کنید بیشتر با کودک حرف بزنید بیشتر با او بازی کنید و همچنین سعی کنید فرزند پسر با پدر ارتباط قوی تر داشته باشد و فرزند دختر نیز با مادر بیشتر هم صحبت شود.
