همچنين رفتار اين گونه کودکان معمولاً از الگويي با چند ويژگي اصلي پيروي مي کند. نخستين خصوصيت آن ها، اين است که اغلب تلاش مي کنند تا محيط و دامنه تعامل هاي اجتماعي خود را به تعداد معدودي از افراد محدود کنند آن هم صرفاً اشخاصي که به خوبي شناخته شده هستند، به عنوان مثال، والدين، مادر بزرگ يا يک هم بازيدرمان کمرويي کودکان
اگر در رفتار کودک شما چند ويژگي از موارد گفته شده به دفعات ديده مي شود، مي توانيد با استفاده از راهکارهايي که در ادامه بيان مي شود به او در رفع خجالت و کمرويي کمک کنيد.
1- به کودک فرصت اظهارنظر بدهيد:
هر قدر هم که کودک کم سن و سال باشد تلاش کنيد فرصت اظهار نظر در تصميمات خانواده را برايش فراهم آوريد. البته بهتر است براي مديريت بهتر خواسته هاي کودک در سنين پايين تر از او بخواهيد خواسته اش را از بين چند گزينه انتخاب کند.
2- تعاملات اجتماعي کودک را افزايش دهيد:
با اين کار کودک مي تواند توانايي هاي خود را محک بزند. البته بهتر است موقعيت هايي انتخاب شود که کودک بتواند در آن ها با تجربه هاي موفق رو به رو شود نه آن که شکست بخورد. شرکت در کلاس هاي ورزشي و تفريحي نيز از جمله اين موارد محسوب مي شود. البته براي شروع مکان هايي را انتخاب کنيد که کودکان ديگر رفتار خصمانه اي نداشته باشند.
3- مهارت هاي برقراري ارتباط را به کودک آموزش دهيد:
در قالب بازي يا گفت و گو و حتي گفتن داستان، مهارت هاي برقراري ارتباط را با کودک تمرين کنيد، سپس هر پيشرفت هر چند جزئي را با ابراز هيجان، نوازش و تهيه پاداش مورد تشويق قرار دهيد. پرورش هر کودکي به صرف حوصله و وقت والدين نياز دارد. بنابراين به رفتارهاي او حقيقتاً با دقت نظر توجه کنيد.
4-کودک را با محيط هاي مختلف آشنا کنيد:
موقعيت هاي جديد را به نحوي قابل پيش بيني سازيد تا آمادگي مواجهه با آن از قبل براي کودک فراهم شود مثلاً پيش از شروع يک کلاس او را به آن جا ببريد و شرايط را برايش تشريح کنيد يا به صورت بازي موقعيت هايي را که احتمالاً با آن برخورد خواهد کرد تمرين کنيد.
5- مسئوليت بدهيد اما مقايسه نکنيد:
براي کودک شرايطي فراهم آوريد که بتواند مسئوليت هايي را بپذيرد. سعي کنيد انجام کارهايي را از کودک درخواست کنيد که مي دانيد از عهده آن ها بر مي آيد اما موفقيت و شکست او را با ديگر کودکان مقايسه نکنيد. بلکه به پيشرفت او در قياس با رفتارهاي قبلي خودش اهميت دهيد.
