افزایش ارتباط مان با مدرسه
کافیست هرازچند گاهی و در زمانهای مشخص با معلم و اعضای مدرسه کودکمان ارتباط مستقیم داشته باشیم و روند پیشرفت و یا مشکلاتی که وجود دارد مطلع گردیم.
زمان حرفهای خودمانی
کافیست هر روز زمان بازگشت از مدرسه (اگر خودمان دنبال فرزندمان می رویم) و یا داخل منزل زمانی را برای گوش کردن به درد دلهای کودکانمان و مسائلی که در مدرسه اتفاق افتاده است اختصاص دهیم.
احساس مسئولیت کردن بچه ها
یکی از بزرگترین مشکلاتی که اکثر خانواده ها با کودکان و کلاس اولی یا دومی مواجه هستند این است که کودکان به گونه ای عادت می کنند که تا مادر یا پدر به آنها نگویند درس بخوان کودکان درست نمی خواندند. شما والدین نباید درانجام امور مربوطه به انجام تکالیف کودکانتان از همان سالهای اول مدرسه بگونه ای عمل کنید که کودکتان به این باور غلط برسد که برای انجام تکالیف والدین باید همواره در کنارشان باشند. شماها با برعهده نگرفتن تمام مسئولیتها و مربوط به تکالیف روزانه و با قبول بخشی نظارت برانجام تکالیف می توانید این باور را از فرزندانتان بردارید که آنها با انجام تکالیف قرار نیست لطفی به شماها بکنند و در واقع این امور محوله به بچه ها در واقع نوعی کار روزانه است که همه بچه ها باید انجام دهند.
بُعد تشویقی
والدین محترم می توانند با در نظر گرفتن موارد تشویقی خاص برای کودکانشان بخصوص زمانی که کودکان به صورت خودکار و بدون تذکر به انجام امور محوله مانند انجام تکالیف روزانه مدرسه، جمع و جور کردن وسایل مدرسه بعد از اتمام انجام تکالیف و مرتب کردن اتاق خود، تشویق و ترغیب کودکان بپردازند.
البته لازم به ذکر است اگر این امر نادیده و از حد گذرانده شود، کودکان فکر می کنند باید برای انجام هرکاری از پاداش برخوردار گردند و در واقع این موضوع را یک وظیفه برای والدین تلقی می کنند.
پس یادمان باشد بُعد تشویق را از حد نگذرانیم تا برای کودکانمان لذت بخش باشد.
ارتباط مؤثر و مستمر با معلم مدرسه
والدین عزیز با در جریان قراردادن معلمان از کلیت مسائل روحی و روانی فرزندتان شناخت کافی به معلمتان بدهید تا درصورت بروز مشکل تصمیم و رفتار مناسبی از خودشان نشان دهند. همچنین اگر کودکتان درمنزل با مشکلی خاص روبروست ( به لحاظ خانوادگی ) که ممکن است از انجام تکالیف با مشکلاتی روبرو گردد، حتماً این موارد را با مدرسه و معلم در جریان بگذارید.
اینکه کیفیت درس خواندن مهم است نه کمیت نمره
والدین گرامی باید به این دیدگاه برسند که روش درست آن است ، بجای آنکه تأکید برنمره مطلوب داشته باشند، به ارزش یادگیری اساسی مطالب و مفاهیم دروس صحه گذاشته شود.بدین گونه دیگر کودکان دچار استرس بیجا در هنگام امتحانات نمی شوند و ضریب علاقمندیشان دریادگیری افزایش می یابد.
فرصتی برای افزایش اعتماد بنفس در روابط اجتماعی کودکان
مدرسه و محیط آموزشی آن، از جمله مکانهایی است که کودکانتان در آن مجالی برای تحول و شکوفایی هرچه بیشتر در بلوغ فکری و شخصیتی می یابند. از این رو با درنظر گرفتن کلیات جوانب که با چه نوع دوستانی درحال ارتباط برقرار کردن هستند، اجازه دهید آنها در این زمینه به برقراری ارتباط و تعامل بادیگر کودکان بپردازند و خودتان نیز در این امر به آنها مشاوره و راهنمایی برسانید تا روابط کامل و درستی داشته باشند و از برقراری ارتباط با افراد ناسالم و دوستان نادرست دور بمانند که غفلت در این امر اثرات سنگینی در آینده به همراه خواهد داشت.
آموزش مقدماتی نکات مهم
پر واضح است قبل از اینکه فرزندانتان وارد جامعه گردند باید با یکسری از قوانین آشنا باشند. از آن جمله آشنایی با قوانین اولیه راهنمایی و رانندگی و حق تقدم در عبور از خیابان، چگونگی رعایت نکات بهداشتی در جامعه، شکل صحیح برخورد با افراد نا آشنا، نحوه درست و امن تردد به مدرسه و غیره…
برنامه ریزی روزانه برای کودکان
والدین گرامی، زندگی قانونمند را میتوانید از همان دوران کودکی که درضمیر ناخودآگاه فرزندانتان نهادینه کنید تا درآینده فرزندی قانون مدار داشته باشید . اینکه کودکان عادت به بیداری دریک ساعت مشخص و خواب و استراحت در زمانهایی ثابت پیدا کنند و زمان درس و مطالعه و زمان تفریح و بازی در طی ۲۴ ساعت برایشان برنامه ریزی شده باشد و در زمانهای مشخص مشغول غذا خوردن و تغذیه باشند سبب می شود تا کودکانتان زندگی سالمتر و با کیفیت تری داشته باشند.
زمان درست و مناسب خواب در یادگیری دانش آموزان تأثیر بالایی دارد و کودکان که در زمانهای مشخص از تغذیه سالم برخوردارند ، رشد جسمی و مغزی بهتری از همنوعانشان خواهند داشت و از تناسب اندام خوبی برخوردار خواهند بود.توجه به این نکته داشته باشید اگر در سن کم کودکانتان را عادت به خصلتهای نیکو و درست ندهید، در بزرگسالی سخت این امر میسر می گردد.
توجه به رفتارهای ناهنجار و غیر طبیعی کودکان
برخی کودکان به دلیل عدم سازگاری با شرایط محیطی دچار اضطراب می گردند و در این شرایط از خود واکنشهای نامطلوب مانند افسردگی، پرخاش، لجاجت، آشفتگی و یا در خود فرو رفتن نشان می دهند که بخش اعظم این رفتارها ناشی از رفتار ناهنجار والدین درمنزل میباشد. بهتر است دراین مواقع کودکان رابرای درمان پیش روانشناسان متخصص ببرید. عدم توجه به این امرتأثیرات نامطلوبی را به لحاظ رفتاری در بزرگسالی برای فرزندانتان بهمراه خواهد داشت.
