اگر بچه ی شما کلاس اول یا دوم ابتدایی است و احساس می کنید, او کند نویس است. ضمن اینکه از مقایسه کردن او با دیگران خوداری می فرمایید باید دانست که کند نویسی ممکن است علت های مختلفی چون : عدم هماهنگی چشم و دست. فشار زیاد قلم روی کاغذ. عدم صحیح در دست گرفتن قلم. ضعیف بودن عضلات انگشتان و دست. ملال‌آور بودن نوشتن به دلیل ضعف یا عدم داشتن انگیزه و…. داشته باشد .
برخی از روش‌های درمان کند نویسی:
* هرگونه ترس و اضطراب را از دانش‌آموز خود دور کنیم.
* از مداد خیلی بلند و خیلی کوتاه به هیچ وجه استفاده نگردد.
* از میز تحریرِ مناسب استفاده شود.
* از کاغذ و برگ‌های سفید و مرغوب استفاده شود.
* به‌منظور تقویت عمل انبساط و انقباض ماهیچه‌های انگشتان، دانه‌های کوچک (مثلاً دانه‌های تسبیح) را روی زمین ریخته و از او بخواهیم آن‌ها را با سر انگشت‌های شصت و اشاره و میانه، جمع کند.
* هوا نویسی (نوشتن با قلم روی هوا و فضای اطراف): این روش در تند نویسی، کمک قابل توجّهی به دانش‌آموزان می‌کند؛ چرا که این عمل در تسریع حرکات عضلات دست، بازو و ساعد و هماهنگی مغز با چشم و دست، تأثیر بسیاری دارد.
* سینه‌خیز رفتن: روزی چند دقیقه (کم‌تر از ده دقیقه) دانش‌آموز سینه‌خیز برود. این عمل در هماهنگی اعضای بدن بسیار مؤثّر است..
* هر روز قبل از نوشتن تکالیف، چند دقیقه انگشتان را باز و بسته کند.
علل وجود اختلال کندنویسی در کودکان:
- ناهماهنگ بودن چشم و دست
- فشار زیاد قلم بر روی کاغذ
- عدم صحیح در دست گرفتن قلم
- ضعف عضلات انگشتان و دست ها
- ملال آور بودن نوشتن به دلیل ضعف یا نبود انگیزه و….
- کند نویسی همچنین موجب ضعف دانش آموز در درس املا می شود.
این مشکل او را در انجام تکالیف نیز ناتوان کرده و از جهتی اگر در سنین پایین درمان نگردد، در سنین بزرگسالی باعث به وجود آمدن مشکلات ثانویه می گردد.
برخی والدین با پرخاش و اعتراض به دانش آموز موجب تشدید این مشکل شده اند.
